ریبوفلاوین،همچنین به عنوان ویتامین B2 شناخته می شود، ویتامینی است که در غذا یافت می شود و به عنوان مکمل غذایی فروخته میشود. برای تشکیل دو کوآنزیم اصلی فلاوین مونوکلئوتید و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید ضروری است. این کوآنزیم ها در متابولیسم انرژی،تنفس سلولی و تولید آنتی بادی و همچنین رشد و تکامل طبیعی نقش دارند. کوآنزیم ها همچنین برای متابولیسم نیاسین، ویتامین B6 وفولات مورد نیاز هستند. ریبوفلاوین برای درمان نازک شدن قرنیه تجویز می شود و مصرف خوراکی آن ممکن است بروز سردردهای میگرنی رادر بزرگسالان کاهش دهد.ویتامین B2 یا ریبوفلاوین به طور طبیعی در غذاها وجود دارد، به غذاها اضافه می شود و به عنوان مکمل در دسترس است. باکتری‌های رودهمی‌توانند مقادیر کمی ریبوفلاوین تولید کنند، اما برای رفع نیازهای غذایی کافی نیست. ریبوفلاوین جزء کلیدی کوآنزیم هایی است که در رشدسلول ها، تولید انرژی و تجزیه چربی ها، استروئیدها و داروها نقش دارد.بیشتر ریبوفلاوین بلافاصله استفاده می شود و در بدن ذخیره نمی شود، بنابراین مقادیر اضافی آن از طریق ادرار دفع می شود. بیش از حدریبوفلاوین رژیمی، معمولاً از مکمل‌ها، می‌تواند باعث زرد روشن شدن ادرار شود.از آنجایی که ریبوفلاوین به بسیاری از آنزیم ها در عملکردهای مختلف روزانه در سراسر بدن کمک می کند، کمبود آن می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که اختلالات مغز و قلب و برخی سرطان‌ها می‌توانند از کمبود طولانی‌مدت ریبوفلاوینایجاد شوند.